Boşanma Davaları

Eşler arasında cereyan eden boşanmalarda 2001 yılında yü­rürlüğe giden 4721 sayılı yeni Türk Medeni Kanunu hükümleri uygulanmaktadır. Medeni Kanunun, Aile Hukuku başlıklı ikinci kitabının Evlilik Hukuku başlıklı birinci kısmında boşanmayı dü­zenlemiştir.

Zina, hayata kast, pek kötü davranış, onur kırıcı davranış, suç işleme, haysiyetsiz hayat sürme, terk, akıl hastalığı, evlilik birliğinin sarsılması ve üç yıl süren eylemli ayrılık Türk Medeni Kanunu uyarınca geçerli boşanma nedenleri olarak kabul edilmiş­tir. Bu neden üzerinde ileriki sayfalarda ayrıntılı olarak açıklama­lar yer almaktadır.

Boşanma nedenleri, 'mutlak' ve 'nisbi' olarak ikiye ayrıl­maktadır. 'Mutlak' boşanma nedenlerinde, boşanma nedeninin is­pat­lanması boşanma için yeterli olmaktadır. 'Nisbi' boşanma neden­lerinde ise boşanma nedeninin ispatlanmasından başka bu nedenden dolayı ortak hayatın çekilmez hale geldiğinin de ayrıca ispatlanması gerekir.

Zina, hayata kast, pek kötü davranış, onur kırıcı davranış, terk, anlaşmalı boşanma ve üç yıl süren eylemli ayrılık 'mutlak' boşanma nedenleridir.

Suç işleme, haysiyetsiz hayat sürme, akıl hastalığı ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması da 'nisbi' boşanma nedenleridir.

Küçük bir örnekle somutlaştırmak gerekirse; eşinin zina yaptığını ispatlayan kadın veya erkeğin boşanabilmek için başka bir hususu ispatlamasına gerek olmazken, eşinin suç işlediği sabit olan kadın veya erkeğin boşanabilmesi için, diğer eşin işlediği bu suç sebebiyle aynı zamanda ortak hayatın da çekilmez hale geldi­ğini ayrıca ispatlaması gerekecektir.

Türk Medeni Kanunu’nda sayılan boşanma nedenleri aşa­ğıda tek tek, detaylı olarak ve ayrı başlıklar altında incelenmiştir.