Boşanma Davaları
Eşler arasında cereyan eden boşanmalarda 2001 yılında yürürlüğe giden 4721 sayılı yeni Türk Medeni Kanunu hükümleri uygulanmaktadır. Medeni Kanunun, Aile Hukuku başlıklı ikinci kitabının Evlilik Hukuku başlıklı birinci kısmında boşanmayı düzenlemiştir.
Zina, hayata kast, pek kötü davranış, onur kırıcı davranış, suç işleme, haysiyetsiz hayat sürme, terk, akıl hastalığı, evlilik birliğinin sarsılması ve üç yıl süren eylemli ayrılık Türk Medeni Kanunu uyarınca geçerli boşanma nedenleri olarak kabul edilmiştir. Bu neden üzerinde ileriki sayfalarda ayrıntılı olarak açıklamalar yer almaktadır.
Boşanma nedenleri, 'mutlak' ve 'nisbi' olarak ikiye ayrılmaktadır. 'Mutlak' boşanma nedenlerinde, boşanma nedeninin ispatlanması boşanma için yeterli olmaktadır. 'Nisbi' boşanma nedenlerinde ise boşanma nedeninin ispatlanmasından başka bu nedenden dolayı ortak hayatın çekilmez hale geldiğinin de ayrıca ispatlanması gerekir.
Zina, hayata kast, pek kötü davranış, onur kırıcı davranış, terk, anlaşmalı boşanma ve üç yıl süren eylemli ayrılık 'mutlak' boşanma nedenleridir.
Suç işleme, haysiyetsiz hayat sürme, akıl hastalığı ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması da 'nisbi' boşanma nedenleridir.
Küçük bir örnekle somutlaştırmak gerekirse; eşinin zina yaptığını ispatlayan kadın veya erkeğin boşanabilmek için başka bir hususu ispatlamasına gerek olmazken, eşinin suç işlediği sabit olan kadın veya erkeğin boşanabilmesi için, diğer eşin işlediği bu suç sebebiyle aynı zamanda ortak hayatın da çekilmez hale geldiğini ayrıca ispatlaması gerekecektir.
Türk Medeni Kanunu’nda sayılan boşanma nedenleri aşağıda tek tek, detaylı olarak ve ayrı başlıklar altında incelenmiştir.
